[RPG] Zweinsveld

Zweinsveld, het enige volledig dreuzel vrije dorp in Engeland.
Ga een lekker boterbiertje drinken bij Rosmerta, laat je in de maling nemen bij Zonko's fopmagazijn en koop allerlei lekkernijen in Zacharinus Zoetwarenhuis.

Ellen Vrolijk kwam Zweinsveld binnenlopen, helemaal alleen. Ze was net nieuw en wist nog niet wat ze wilde doen. Ze was nog niet eens ingedeeld! Ze zag veel leerlingen "De 3 Bezemstelen" inlopen en besloot daar eens te gaan kijken. Het was er heel druk. Ze liep naar de bar en bekeek de uitgebreide drankenkaart. Ze bestelde een glas boterbier (ze had geen idee wat het was) en betaalde 2 sikkels aan de knappe waardin Madame Rosmerta. Ze ging bij het haardvuur zitten, waar ze het boterbier opdronk. Het smaakte best goed en ze nam zich voor de volgende keren weer een glas te kopen. Daarna ging ze weer naar buiten. Zweinstein was net een sprookje met al die sneeuw. Langzaam liep ze door de kleine, drukke straatjes, tot ze bij een snoepwinkel was. "Zacharinus' Zoetwarenhuis" stond er op de gevel. Nieuwsgierig liep Ellen naar binnen. De hele winkel was volgepropt met snoep, snoep en nog eens snoep. Het was dan ook geen wonder dat de winkel was bezaaid met leerlingen. Ellen kocht een paar grote blokken noga, een doos toffeetjes en een zakje droptoverstokken. Opeens kwam er een meisje naast haar staan. "Als ik jou was, zou ik die en die ook nemen, de chocola van Zacharinus is heerlijk," zei ze, en wees op een rek vol chocoladeartikelen. "Dank je," zei Ellen, "trouwens, ik ben Ellen." "Leuk je te leren kennen," zei het meisje. Iemand riep haar en ze was snel weg, voordat Ellen haar naam wist. Ellen keek in het chocoladerek en kocht wat Chocokikkers en een reep "Luchtige Witte Chocolade met Gepofte Rijst". Ze ging weer naar buiten en na een poosje rondzwerven in Zweinsveld ging ze terug naar Zweinstein.

Sandra zag een meisje bij Zacharinus Zoetwarenhuis staan en liep naar haar toe. Ze zag dat ze niet goed kon kiezen wat ze nog meer wilde, dus besloot Sandra haar te helpen. "Hoi, Als ik jou was, zou ik die en die ook nemen, de chocola van Zacharinus is heerlijk." Sandra wees naar een rek vol met chocoladeartikelen. Het meisje stelde zich voor en Sandra stak haar hand uit. Ze wilde net haar naam gaan zeggen. Mara toen riep iemand Ellen en was ze alweer weg. Sandra draaide zich om en nam zelf wat chocolade.

Leerlingen stromen de school uit. Zweinsveld! Vergeet die formulieren maar, Vilder raapt ze vast wel op. Een hele stoet jongeren vertrok vanaf Zweinstein naar het tovenaarsdorpje Zweinsveld. Zo ook Ellen, die er pas één keer was geweest. Ze was erg blij dat ze eens een keer weg mocht. Terwijl haar geldbuidel aanlokkelijk rinkelde in haar tas, stapte Ellen door de Hoofdstraat. Er was zo veel te zien... Schitterende huisjes bedekt met sneeuw, hier en daar kinderen op sleetjes, sneeuwpoppen en gezellige, warme winkeltjes vol spullen - en leerlingen.

Ellen ging eerst naar Bernsteen & Sulferbloem, ze moest nog een veer en perkament hebben. In de winkel zag ze een schitterende blauw/paarse veer, en kocht die samen met een grote rol perkament. Daarna bezocht ze Zonko's Fopmagazijn, maar ze vond er niets leuks en ging snel weer weg. Bij Zacharinus haalde ze nog een chocokikker (snoepkous!!) en at die op, terwijl ze door Zweinsveld wandelde. In de verte zag ze een vrijstaand, verlaten huis. Nieuwsgierig liep ze er naar toe.

Evanderia loopt door de straten van Zweinsveld. Ze heeft alles al gehaald wat ze nodig had en wilde nu ergens iets gaan drinken, maar eigenlijk niet in De Lekke Ketel. Terwijl ze langs een zijstraat loopt ziet ze daar een uithangbord, ze blijft staan om te lezen wat er op staat: 'Theehuisje'. Daar heeft ze eens een leerling over horen praten. Dat is die plek waar stelletjes heen gaan.

Ze besluit om daar een kopje thee te gaan drinken, kan ze meteen zien wie er tegenwoordig een zetje zijn! Ze loopt er naar toe en opend de deur. In een oog opslag ziet ze dat het niet druk is binnen. Ze loopt naar een tafeltje rechts van de deur, aan het raam. Een mevrouw komt naar haar toe en vraagt haar wat ze wil drinken. Ze besteld een gewone thee en terwijl de vrouw weg loopt kijkt ze om goed zich heen. Het is heel knus hier binnen en ze kan begrijpen dat stelletjes hier graag komen! In de andere hoek, links van de deur zitten vier leerlingen bij elkaar. 'Twee setjes!' denkt ze, terwijl ze een boek uit haar tas pakt.

Dan komt de vrouw terug met haar bestelde thee en ze bedankt de vrouw vriendelijk. De thee is nog te warm, dus ze laat hem eerst afkoelen. Nu kan ze lekker ongestoord gaan lezen!

De deur ging opene en er kwam een gedaante binnen. Blijkbaar regende het buiten, want de jongen was kletsnat. Hij zag dat er geen tafeltjes meer vrij waren en liep naar de bar. "Een groene thee, alstublieft." De vrouw schenkt het in en geeft het aan hem. Hij kijkt nog eens in de ruimte en ziet dat een meisje (vrouw) alleen zit. Hij loopt naar haar toe en vraagt of hij erbij mag zitten. Hij zet zijn thee op de tafel en steekt zijn hand uit. "Hallo, ik ben Erik."

Roboraaffie komt ook binnen en loopt naar de bar toe. Hij vroeg:''Een boterbier alstublieft'' Een paar tellen later liep hij met boterbier in de handen naar de anderen.

Loraine zag dat Erik bij Evanderia ging zitten en liep ernaartoe. "Hoi, mag ik erbij komen zitten." Ze zette haar boetbier op de tafel en ging naast Erik zitten. "Ik zie dat jullie elkaar niet eerder hebben ontmoet." Loraine nam een slok en zag dat Erik haar raar aankeek. "Erik is overgeplaatst van een andere school, daarom is hij nieuw hier." Ze wilde nog een slok nemen, maar zag dat haar flesje leeg was. Ze riep een mevrouw en bestelde een kopje thee.

Erik wilde net antwoord geven toen Loraine bij hen kwam staan. "Ook hallo, ik had je niet eens gezien." Loraine kwam naast hem zitten. Ze begon een heel verhaal over hem te vertellen, toen ze eindelijk klaar was kon hij antwoord geven. "Ja, ik zit dus sinds kort op Zweinstein." Hij nam een slok van zijn al bijna afgekoelde thee. "Ik heb je wel eens gezien."

Lotte stapte ook binnen en bestelde een boterbiertje, Lotte zag nog andere grifoendors staan en liep er naar toe. Hoi, zei ze. Hoe gaat het met jullie, vroeg ze en ze keek vragend van de een naar ander.

.
"Hoi Lotte, ja met mij gaat het goed! Lekker aan het genieten van Zweinsveld, hé!" antwoordde Evanderia vrolijk. Ze keek naar de groep leerlingen en bedacht dat ze nu niet meer aan boeklezen toe zou komen, dus ze borg haar boek op in haar tas en luisterde naar de leerlingen om haar heen.
.

"Het is hier echt super in zweinsveld," zei lotte tegen Evanderia. "Ook aan het genieten," vroeg ze?




Edit Evanderia: Probeer iets meer dan 1 zin op te schrijven, voor het vullen van je post en om 'spammen' tegen te gaan Probeer ook op je hoofdletters en leestekens te letten.

.
"Ja, ik geniet nog steeds van elke dag!" antwoordde Evanderia tegen Lotte. Ze pakte een broodje vanuit een van de manden, die op tafel stonden en begon die te smeren. "En bevalt het al een beetje op Zweinstein, Erik?" vroeg ze aan de jongen die tegenover haar, naast Loraine zat. Tegelijkertijd wenkte ze naar Loraine en vroeg om de pompoensap!
.

Loraine zag dat Evanderia wenkte en ze gaf haar de pompoensap. "Alstjeblieft." Ze pakte zelf ook een broodje en begon die met jam te besmeren. Aandachtig bleef ze naar Erik kijken. Ze wachtte tot hij antwoord zou gaan geven.

"Ja, ik heb het hier zeker naar mijn zin." Hij pakte ook een broodje en vroeg of Loraine er jam op wilde doen. "Ik heb wel verhalen gehoord, maar dat is niets vergeleken bij de waarheid." Hij pakte het broodje weer van Loraine aan en nam een hap. "Iedereen is zo aardig, jullie zijn echt een team." "Op mijn andere school moest je alles maar alleen doen."

"Mag ik ook de pompoensap?" vroeg Lotte aan Evanderia. Ze pakte een broodje en smeerde er boter op. "Was het eigenlijk leuk op je vroegere school?" vroeg Lotte aan Erik. "En waarom moest je veranderen van school?" ging ze verder. Ze keek twijfelend naar Erik en onderbrak de stilte met te vragen aan Loraine: "Mag ik de kaas?"

Edit: @Evanderia, zo beter?

Edit Evanderia: Veel beter ! Weet wel dat ik het niet 'zeikerig' bedoel, ik wil alleen helpen in je Nederlands (en het leesbaar maken voor alle lezers)

.
Evanderia gaf de pompoensap door aan Lotte, toen ze er klaar mee was. Ze hoorde Lotte aan Erik vragen waarom hij van school veranderd was en luisterde aandachtig mee. Want die reden zou ze ook wel willen horen, ze had nog nooit gehoord dat een toveraarsleerling van school wijzigde. Tenzij de ouders moesten verhuisden naar een ander land, maar hoe vaak kwam dat voor?
"Mag ik de kaas?" Evanderia werd uit haar gedachten gehaald, doordat Lotte de kaas aan Loraine vroeg. Ze keek op en zag dat Erik een beetje verlegen zijn broodje aan het eten was. Hij keek alleen nog maar naar zijn bord. Zou hij al die vragen niet leuk vinden?
"Erik, je moet zelf weten wat je verteld en wat niet," begon ik en hij keek me aan. "Maar je zei het zelf: 'Hier zijn we echt een team!', dus wees niet bang dat we je pesten of uitlachen. Dat gebeurd niet in onze vriendenkring!" besloot ik, terwijl ik best trots op ons groepje was.
.

Erik zag dat Loraine niet oplette en gaf zelf de kaas aan Lotte. Hij hoorde wat Evanderia zei en antwoorde: "Het is niet erg, het is gewoon moeilijk om het te vertellen." Hij nam een laatste hap van zijn broodje en nam een slok van zijn thee. "Mijn oude school was helemaal niet leuk, mijn vader was schoolhoofd. Daar werd ik mee gepest." Hij zuchtte even. "Toen mijn vader stierf moest ik naar mijn moeder verhuizen, die woont in Engeland." Hij dronk zijn thee op en keek weer naar Loraine. Hij zag dat ze nog steeds niet oplette en stootte haar aan.


Edit Evanderia: Lees je stukje nog even door voor je op 'verzenden' druk, deze 'foutjes' had je dan zelf gezien.

Lotte luisterde aandachtig met haar volle mond. "Had je dan geen enkele vriend," vroeg Lotte verbaasd. En ze keek vragen naar Erik.

Erik keek naar Lotte en moest even nadenken. "Ik had wel vrienden, maar niet op school." Hij wende zijn gezicht even af en keek toen weer naar Lotte. "Iedereen was daar op zichzelf, je had geen vrienden." Hij riep de mevrouw en bestelde een boterbiertje. "Niemand haar daar vrienden, je hoorde bij de ene groep of de andere. Maar zelfs die konden je nog verraden."

"Wat bedoel je dan met veraden," vroeg Lotte aan Erik. Ze greep de kan met pompoensap en schonk nog wat in.

Loraine zag dat Erik het mogelijk had en vroeg of ze het mocht overnemen. Erik knikte en dus antwoordde zij op de vraag van Lotte. "Met verraden bedoelt hij, dat als je iets deed wat niet mocht, met een hele groep, dan verraden de andere jou nog." Ze wilde een slokje boterbier nemen, maar haar flesje was op en ze hoefde niet een nieuwe te bestellen, dus nam ze een slok uit die van Erik. "Je snapt wel dat zoiets heel vervelend is."

Lotte knikte. "Zo, zo, erg", kon ze alleen maar uitbrengen. "Vroeger op school zaten er ook zo van die kinderen in mijn klas, maar nooit, maar dan ook nooit ben ik geklikt geweest," zei Lotte en ze dacht weer aan vorig jaar.

Ellen was het zwerven in Zweinsveld een beetje zat. Na het kopen van heerlijke lekkernijen van Zacharinus (heerlijke melkchocola met gepofte rijst, mmm!) ging ze maar eens op weg naar een rustig plekje om het op te eten. Even later kwam Ellen langs een klein gebouwtje, dat er uit zag als een theehuisje. Ellen stapte dus maar naar binnen. Ze liep eerst naar de balie achterin, en vroeg om een kopje kruidenthee. Toen keek ze om zich heen. Ergens aan een tafeltje zat een groepje mensen van Zweinstein. Nadat Ellen de thee in ontvangst had genomen, liep ze naar hen toe. Zo te horen waren ze druk in gesprek, dus hoopte ze dat ze niet stoorde.
"Hoi, ik ben Ellen. Mag ik erbij komen zitten?" vroeg ze aan het meisje waar ze het dichtst bij stond. Nou ja, meisje, het was al een vrouw. Zij zou vast niet meer op Zweinstein zitten, maar ja. Ellen nam vast een slokje van haar thee. Jammie!